چه کسی میداند که تو در پیله تنهایی خود تنهایی؟
چه کسی میداند که تو در حسرت یک روزنه در فردایی؟
پیله ات را بگشای تو به اندازه ی پروانه شدن زیبایی.....
تو دنیا پره از آدمایی که بی هدف ، بی انگیزه زندگی زندگی میکنن....
آدمایی که دل به دنیایی خوش کردن که توش فقط دنیاست....
ادعای عاشقی دارن و ذره ای عاشق نیستند....
فکر میکنن خیلی خوش بختن اما نیستن...
فکر میکنن خیلی عاشقن اما من میگم نیستن...
آدم عاشق عاشقه...
نه عاشقه یه نفر یا یه چیز ....
عاشقه همه ست...
حتی اونایی که هیچی نیستن...
حتی عشقی که این روزا سر زبوناست...
آدم عاشق خوش بخته،موفقیت حقشه ،زندگی مال اونه،حتی دنیا،
من یه عاشقم
من یه عاشقم
من یه عاشقم
پس هستم
هستم
پس خوش بختم
خوش بختم
زندگی
آینده
مهر
عشق
امید
مال منه
تنها من...
اما عشقه من با همه ی عشقای دنیا فرق میکنه ...
من عاشقم اشتباه نکن...
اما عشقم فقط یه نفره...
و تویی که تنها میدونی...
تویی که با تو تنها عاشقم...
دوستت دارم
خیلی دوستت دارم
ای کاش میشد فریاد بزنم
بگم :
من پناهی دارم که جز اون پناهی واسم نیست
من نه خودم میروماومرا میکشد
خار سرگشته را کهربا میکشد
چون گریبان ز چنگش رها می کنم
دامنم را به قهر از قفا می کشد
دست و پا می زنم می رباید سرم
سر رها می کنم دست و پا می کشد
گفتم این عشق اگر واگذارد مرا
گفت اگر واگذارم وفا می کشد
گفتم این گوش تو خفته زیر زبان
حرف ناگفته را از خفا می کشد
گفت از آن پیش تر این مشام نهان
بوی اندیشه را در هوا می کشد
لذت نان شدن زیر دندان او
گندمم را سوی آسیا می کشد
سایه ی او شدم چون گریزم ازو ؟
در پی اش می روم تا کجا می کشد
گفتن کلمه ی دوستت دارم را به تو با هیچ چیز دنیا عوض نمیکنم
در دنیایی که هیچ چیز بالاتر از دوست داشتن تو برایم نیست
شاکر حضورت و وجودت هستم
هر دم و هر لحظه